“Er is leven na de dood” zong Freek de Jonge in 1997. Afhankelijk van je eigen geloof en religieuze karakter geloven mensen dat ze na hun dood terechtkomen in de hemel, dat er niets méér is of in reïncarnatie… Hoe noemen we de hoogste staat die door de mens bereikt kan worden in het boeddhisme, waarbij men naar niets meer verlangt, niet langer in chaos verkeert, kalmte ervaart en men de werkelijkheid in al haar volheid kan ervaren en aanvaarden?